ρωστήρ

-ῆρος, ὁ, Α

(κατά τον Ησύχ.) «σφῡρα».

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. ῥω(σ)- τού ῥώννυμι (πρβλ. ἄ-ρρωσ-τος) + επίθημα -τήρ (πρβλ. πυρσευ-τήρ)].